ἔξωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἔξωσῐς	αἱ	ἐξώσεις
γενική	τῆς	ἐξώσεως	τῶν	ἐξώσεων
δοτική	τῇ	ἐξώσει	ταῖς	ἐξώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἔξωσῐν	τὰς	ἐξώσεις
κλητική ὦ!		ἔξωσῐ		ἐξώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐξώσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐξωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔξωσις < αρχαία ελληνική ἐξωθέω / ἐξωθῶ + -σις < ὠθέω / ὠθῶ

Ουσιαστικό

ἔξωσις θηλυκό

1. εξώθηση, σπρώξιμο
2. αποβολή, αποπομπή
3. (ιατρική) εξάρθρωση

Πηγές

• ἔξωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.