ἔμπνευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἔμπνευσῐς	αἱ	ἐμπνεύσεις
γενική	τῆς	ἐμπνεύσεως	τῶν	ἐμπνεύσεων
δοτική	τῇ	ἐμπνεύσει	ταῖς	ἐμπνεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἔμπνευσῐν	τὰς	ἐμπνεύσεις
κλητική ὦ!		ἔμπνευσῐ		ἐμπνεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐμπνεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐμπνευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔμπνευσις < αρχαία ελληνική ἐμπνέω < (ἐν-) ἔμ- + θέμα πνευσ- πνέω + -ις

Ουσιαστικό

ἔμπνευσις θηλυκό

1. (ελληνιστική κοινή) πνοή
2. (ελληνιστική κοινή) φύσημα

Δείτε επίσης

• διαφορετικό το νεοελληνικό έμπνευση

Πηγές

• ἔμπνευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.