ἑξώροφος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἑξώροφος	τὸ	ἑξώροφον
γενική	τοῦ/τῆς	ἑξωρόφου	τοῦ	ἑξωρόφου
δοτική	τῷ/τῇ	ἑξωρόφῳ	τῷ	ἑξωρόφῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἑξώροφον	τὸ	ἑξώροφον
κλητική ὦ!		ἑξώροφε		ἑξώροφον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἑξώροφοι	τὰ	ἑξώροφᾰ
γενική	τῶν	ἑξωρόφων	τῶν	ἑξωρόφων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἑξωρόφοις	τοῖς	ἑξωρόφοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἑξωρόφους	τὰ	ἑξώροφᾰ
κλητική ὦ!		ἑξώροφοι		ἑξώροφᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἑξωρόφω	τὼ	ἑξωρόφω
γεν-δοτ	τοῖν	ἑξωρόφοιν	τοῖν	ἑξωρόφοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἑξώροφος (ελληνιστική κοινή) < ἕξ + ὄροφος

Επίθετο

ἑξώροφος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

• εξαώροφος

  ※  1ος κε αιώνας ⌘ Διονύσιος Ἁλικαρνασσεύς, Ars Rhetorica, 1.3 @scaife.perseus

  ὅσα περὶ κόσμου, οἷον ἱερῶν ἢ τῶν ἐν τούτοις ἀναθημάτων, δημοσίων οἰκοδομημάτων, ἰδιωτικῶν, ὥς που καὶ Ἡρόδοτος πεντώροφα καὶ ἑξώροφα φησὶν εἶναι ἐν Βαβυλῶνι· ἂν ποταμὸς ᾖ μέγας ἢ καθαρὸς ἢ συμβαλλόμενος τοῖς ἐνοικοῦσι τὴν χώραν·

Πηγές

• ἑξώροφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.