ἑξάπους

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	ἑξᾰποδ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἑξάπους	τὸ	ἑξάπουν
γενική	τοῦ/τῆς	ἑξάποδος	τοῦ	ἑξάποδος
δοτική	τῷ/τῇ	ἑξάπόδῐ	τῷ	ἑξάποδῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἑξάποδᾰ	τὸ	ἑξάπουν
κλητική ὦ!		ἑξάπους		ἑξάπουν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἑξάποδες	τὰ	ἑξάποδᾰ
γενική	τῶν	ἑξαπόδων	τῶν	ἑξαπόδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἑξάποσῐ(ν)	τοῖς	ἑξάποσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἑξάποδᾰς	τὰ	ἑξάποδᾰ
κλητική ὦ!		ἑξάποδες		ἑξάποδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἑξάποδε	τὼ	ἑξάποδε
γεν-δοτ	τοῖν	ἑξαπόδοιν	τοῖν	ἑξαπόδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ταχύπους' όπως «ταχύπους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἑξάπους < (ἕξ) ἑξά- + -πους. Επίσης ουσιαστικοποιημένο και στα τρία γένη.

Επίθετο

ἑξάπους, -ους, -ουν

• εξάποδος

Άλλες μορφές

• ἕκπους (αρσενικό, θηλυκό)

Πηγές

• ἑξάπους - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἑξάπους - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.