ἑλικοδρόμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἑλικοδρόμος	τὸ	ἑλικοδρόμον
γενική	τοῦ/τῆς	ἑλικοδρόμου	τοῦ	ἑλικοδρόμου
δοτική	τῷ/τῇ	ἑλικοδρόμῳ	τῷ	ἑλικοδρόμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἑλικοδρόμον	τὸ	ἑλικοδρόμον
κλητική ὦ!		ἑλικοδρόμε		ἑλικοδρόμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἑλικοδρόμοι	τὰ	ἑλικοδρόμᾰ
γενική	τῶν	ἑλικοδρόμων	τῶν	ἑλικοδρόμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἑλικοδρόμοις	τοῖς	ἑλικοδρόμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἑλικοδρόμους	τὰ	ἑλικοδρόμᾰ
κλητική ὦ!		ἑλικοδρόμοι		ἑλικοδρόμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἑλικοδρόμω	τὼ	ἑλικοδρόμω
γεν-δοτ	τοῖν	ἑλικοδρόμοιν	τοῖν	ἑλικοδρόμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἑλικοδρόμος < ἑλικός + -δρόμος

Επίθετο

ἑλικοδρόμος, -ος, -ον

• που τρέχει ελικοειδώς, περιστροφικός, κυκλικός

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Βάκχαι, στίχ. 1067 (1066-1067)

  κυκλοῦτο δ᾽ ὥστε τόξον ἢ κυρτὸς τροχὸς |τόρνωι γραφόμενος περιφορὰν ἑλικοδρόμον·

  Ελύγιζε όπως λυγίζει το τόξο ή όπως ο κυρτός τροχός | παίρνει το σχήμα που χάραξε ο τόρνος.

  Μετάφραση χ.χ.: Θ. Κ. Στεφανόπουλος, Αθήνα: Κίχλη @greek‑language.gr

Πηγές

• ἑλικοδρόμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἑλικοδρόμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.