ἐξηγορία

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐξηγορίᾱ	αἱ	ἐξηγορίαι
γενική	τῆς	ἐξηγορίᾱς	τῶν	ἐξηγοριῶν
δοτική	τῇ	ἐξηγορίᾳ	ταῖς	ἐξηγορίαις
αιτιατική	τὴν	ἐξηγορίᾱν	τὰς	ἐξηγορίᾱς
κλητική ὦ!		ἐξηγορίᾱ		ἐξηγορίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐξηγορίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐξηγορίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐξηγορία (ελληνιστική κοινή) < ἐξαγορεύω

Ουσιαστικό

ἐξηγορία, -ας θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. ομολογία, εξομολόγηση

   ※  3ος/2ος πκε αιώνας ⌘ Παλαιὰ Διαθήκη κατά την μετάφραση των Εβδομήκοντα , Ιώβ, 22.22, @scaife.perseus

   ἔκλαβε δὲ ἐκ στόματος αὐτοῦ ἐξηγορίαν καὶ ἀνάλαβε τὰ ρήματα αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ σου.

2. εκφορά λόγου, εκφώνηση, κραυγή

   ※  3ος/2ος πκε αιώνας ⌘ Παλαιὰ Διαθήκη κατά την μετάφραση των Εβδομήκοντα , Ιώβ, 33.26, @scaife.perseus

   εὐξάμενος δὲ πρὸς Κύριον, καὶ δεκτὰ αὐτῷ ἔσται, εἰσελεύσεται προσώπῳ ἱλαρῷ σὺν ἐξηγορίᾳ· ἀποδώσει δὲ ἀνθρώποις δικαιοσύνην.

Πηγές

• ἐξηγορία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.