ἐξάνθημα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἐξάνθημᾰ	τὰ	ἐξανθήμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ἐξανθήμᾰτος	τῶν	ἐξανθημᾰ́των
δοτική	τῷ	ἐξανθήμᾰτῐ	τοῖς	ἐξανθήμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἐξάνθημᾰ	τὰ	ἐξανθήμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ἐξάνθημᾰ		ἐξανθήμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐξανθήμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἐξανθημᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐξάνθημα < (ἐξανθέω) ἐξανθη- + -μα < ἄνθος

Ουσιαστικό

ἐξάνθημα ουδέτερο

• (ιατρική) εξάνθημα, έκζεμα

Πηγές

• ἐξάνθημα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.