ἐλελίσφακος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ᾰ
ονομαστική	ὁ	ἐλελίσφακος	οἱ	ἐλελίσφακοι
γενική	τοῦ	ἐλελισφάκου	τῶν	ἐλελισφάκων
δοτική	τῷ	ἐλελισφάκῳ	τοῖς	ἐλελισφάκοις
αιτιατική	τὸν	ἐλελίσφακον	τοὺς	ἐλελισφάκους
κλητική ὦ!		ἐλελίσφακε		ἐλελίσφακοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐλελισφάκω
γεν-δοτ	τοῖν		ἐλελισφάκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐλελίσφακος < ἐλελί(ζω) + σφάκος

Ουσιαστικό

ἐλελίσφακος αρσενικό

• (φυτό) το φυτό φασκομηλιά (αλισφοκιά, σφακιά) (Salvia triloba, Salvia officinalis)

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Γυναικεῖα, (De muliebribus), 1.63, p.130, @scaife.perseus

  ἑψεῖν δὲ ἐν τῷ ὕδατι καὶ κισθὸν καὶ ἐλελίσφακον.

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Γυναικεῖα, (De muliebribus), 2.202, @scaife.perseus

  Ἢν ἀνεμωθῶσιν αἱ ὑστέραι, ἡδύσματα πάντα [ἃ] ἐς τὸ μύρον ἐμβάλλεται, καὶ δάφνη, καὶ μυρσίνη, καὶ ἐλελίσφακος, κέδρου τε πρίσματα καὶ κυπαρίσσου·

  ≈ συνώνυμα: λατινική salvia

Άλλες μορφές

• ἐλελίσφακον

Πηγές

• ἐλελίσφακος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.