Ἀρκάς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀρκάς	οἱ	Ἀρκάδες
γενική	τοῦ	Ἀρκάδος	τῶν	Ἀρκάδων
δοτική	τῷ	Ἀρκάδῐ	τοῖς	Ἀρκάσῐ(ν) ποιητικός τύπος: Ἀρκάδεσσι
αιτιατική	τὸν	Ἀρκάδᾰ	τοὺς	Ἀρκάδᾰς
κλητική ὦ!		Ἀρκάς		Ἀρκάδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀρκάδε
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀρκάδοιν
Με βραχύ άλφα στο θέμα -άς, -άδος.
3η κλίση, Κατηγορία 'δεκάς' όπως «δεκάς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀρκάς < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Ἀρκάς, -άδος αρσενικό

• ανδρικό όνομα

Επίθετο

Ἀρκάς, -άδος αρσενικό ή θηλυκό

• που κατάγεται από την Αρκαδία

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 2 (Β. Ὄνειρος. Διάπειρα. Βοιωτία ἢ κατάλογος νεῶν.), στίχ. 611 (609-611)

  τῶν ἦρχ᾽ Ἀγκαίοιο πάϊς, κρείων Ἀγαπήνωρ, | ἑξήκοντα νεῶν· πολέες δ᾽ ἐν νηῒ ἑκάστῃ | Ἀρκάδες ἄνδρες ἔβαινον, ἐπιστάμενοι πολεμίζειν.

  καράβια εξήντα είχε μ᾽ αυτούς ο γόνος του Αγκαίου | ο Αγαπήνωρ αρχηγός, και στο καθένα | πλήθος Αρκάδες ήσαν πρακτικοί στην τέχνην του πολέμου.

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

Ουσιαστικό

Ἀρκάς, -άδος αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) που κατάγεται από την Αρκαδία, ο κάτοικος της Αρκαδίας

  ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 1 (Κλειώ), 66.1

  καὶ δή σφι οὐκέτι ἀπέχρα ἡσυχίην ἄγειν, ἀλλὰ καταφρονήσαντες Ἀρκάδων κρέσσονες εἶναι ἐχρηστηριάζοντο ἐν Δελφοῖσι ἐπὶ πάσῃ τῇ Ἀρκάδων χώρῃ.

  Έτσι δεν τους έφτανε πια να ζούνε ήσυχα, αλλά μέσα στη βεβαιότητά τους ότι είναι πιο δυνατοί από τους Αρκάδες, ζητούσαν στους Δελφούς χρησμό για την υποταγή όλης της Αρκαδίας.

  Μετάφραση (1964): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 5, 57.2

  ξυνεστράτευον δ᾽ αὐτοῖς Τεγεᾶταί τε καὶ ὅσοι ἄλλοι Ἀρκάδων Λακεδαιμονίοις ξύμμαχοι ἦσαν.

  Στην εκστρατεία πήραν μέρος και οι Τεγεάτες και όσοι άλλοι Αρκάδες ήσαν σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων. .

  Μετάφραση (1965-1968): Άγγελος Σ. Βλάχος, Αθήνα:Γαλαξίας @greek‑language.gr

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Ἑλληνικά, 7, 1.32

  ἐπὶ μέντοι τῇ τῶν Ἀρκάδων τύχῃ οὐ πολύ τι ἧττον Λακεδαιμονίων ἥσθησαν Θηβαῖοί τε καὶ Ἠλεῖοι· οὕτως ἤδη ἤχθοντο ἐπὶ τῷ φρονήματι αὐτῶν.

  Εξάλλου το πάθημα των Αρκάδων ευχαρίστησε τους Θηβαίους και τους Ηλείους εξίσου σχεδόν με τους Λακεδαιμονίους, τόσο πολύ τους είχε ενοχλήσει η αλαζονεία τους.

  Μετάφραση (2012, 1η:1966): Ρόδης Ρούφος. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας @greek‑language.gr

Συγγενικά

• Ἀρκαδάρχης
• Ἀρκάδια
• Ἀρκαδίζω
• ἀρκαδίζω
• Ἀρκαδίη
• Ἀρκαδίηθεν
• Ἀρκαδίηνδε
• Ἀρκαδικός
• Ἀρκάδιος
• Ἀρκάδισσα
• Ἀρκαδίων

• → δείτε και τη λέξη Ἀρκαδία

Απόγονοι

Ἀρκάς (αρχαία ελληνικά)

⇘ νέα ελληνικά: Αρκάς

⇒ νέα ελληνικά: Αρκάδας

↷ λατινικά: Arcas

Πηγές

• Ἀρκάς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

για το όνομα:

• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press
• M. J. Osborne and S. G. Byrne 1994 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. II: Attica, Oxford: Oxford University Press.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1997 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. III.A: The Peloponnese. Western Greece. Sicily. Magna Graecia, Oxford: Oxford University Press
• P. M. Fraser and E. Matthews 2000 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. III.B: Central Greece: From the Megarid to Thessaly, Oxford: Oxford University Press
• Thomas Corsten 2010 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. V.A: Coastal Asia Minor. Pontos to Ionia, Oxford: Oxford University Press
• J-S Balzat, R. W. V. Catling, É. Chiricat and F. Marchand 2014 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. V.B: Coastal Asia Minor. Caria to Cilicia, Oxford: Oxford University Press