Ἀμφρυσεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀμφρυσεύς	οἱ	Ἀμφρυσεῖς
γενική	τοῦ	Ἀμφρυσέως	τῶν	Ἀμφρυσέων
δοτική	τῷ	Ἀμφρυσεῖ	τοῖς	Ἀμφρυσεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἀμφρυσέᾱ	τοὺς	Ἀμφρυσέᾱς
κλητική ὦ!		Ἀμφρυσεῦ		Ἀμφρυσεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀμφρυσεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀμφρυσέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀμφρυσεύς < Ἄμφρυσ(ος) + -εύς

Ουσιαστικό

Ἀμφρυσεύς αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) (πατριδωνυμικό) άλλη μορφή του Ἀμβρυσεύς

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἄμφρυσος

Πηγές

• Ἀμφρυσεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.