Ἀλοπίτης
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | Ἀλοπίτης | οἱ | Ἀλοπῖται | ||||
| γενική | τοῦ | Ἀλοπίτου | τῶν | Ἀλοπιτῶν | ||||
| δοτική | τῷ | Ἀλοπίτῃ | τοῖς | Ἀλοπίταις | ||||
| αιτιατική | τὸν | Ἀλοπίτην | τοὺς | Ἀλοπίτᾱς | ||||
| κλητική ὦ! | Ἀλοπῖτᾰ | Ἀλοπῖται | ||||||
| δυϊκός | ||||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | Ἀλοπίτᾱ | ||||||
| γεν-δοτ | τοῖν | Ἀλοπίταιν | ||||||
| Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό. | ||||||||
| 1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
Ουσιαστικό
επεξεργασία
Ἀλοπίτης αρσενικό (ελληνιστική κοινή)
- (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της Ἀλόπης
Άλλες μορφές
επεξεργασία
Πηγές
επεξεργασία
- Ἀλοπίτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.