ἀνασεισμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀνασεισμός	οἱ	ἀνασεισμοί
γενική	τοῦ	ἀνασεισμοῦ	τῶν	ἀνασεισμῶν
δοτική	τῷ	ἀνασεισμῷ	τοῖς	ἀνασεισμοῖς
αιτιατική	τὸν	ἀνασεισμόν	τοὺς	ἀνασεισμούς
κλητική ὦ!		ἀνασεισμέ		ἀνασεισμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀνασεισμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀνασεισμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀνασεισμός (ελληνιστική κοινή) < ἀνασείω

Ουσιαστικό

ἀνασεισμός, -οῦ αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• απειλητική χειρονομία

  ※  1ος κε αιώνας ⌘ Διονύσιος Ἁλικαρνασσεύς, Ῥωμαϊκὴ Ἀρχαιολογία, 6.62.2 @scaife.perseus

  φοβείτω δʼ ὑμῶν μηδένα μήτε ὁ τῶν ἀποστατῶν ἀνασεισμὸς μήτε ὁ τῶν ἀλλοφύλων πόλεμος·

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἀνασείω

Πηγές

• ἀνασεισμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.