ἀβουλήσας

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἀβουλήσᾱς	ἡ	ἀβουλήσᾱσᾰ	τὸ	ἀβουλῆσᾰν
γενική	τοῦ	ἀβουλήσᾰντος	τῆς	ἀβουλησᾱ́σης	τοῦ	ἀβουλήσᾰντος
δοτική	τῷ	ἀβουλήσᾰντῐ	τῇ	ἀβουλησᾱ́σῃ	τῷ	ἀβουλήσᾰντῐ
αιτιατική	τὸν	ἀβουλήσᾰντᾰ	τὴν	ἀβουλήσᾱσᾰν	τὸ	ἀβουλῆσᾰν
κλητική ὦ!		ἀβουλήσᾱς		ἀβουλήσᾱσᾰ		ἀβουλῆσᾰν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀβουλήσᾰντες	αἱ	ἀβουλήσᾱσαι	τὰ	ἀβουλήσᾰντᾰ
γενική	τῶν	ἀβουλησᾰ́ντων	τῶν	ἀβουλησᾱσῶν	τῶν	ἀβουλησᾰ́ντων
δοτική	τοῖς	ἀβουλήσᾱσῐ(ν)	ταῖς	ἀβουλησᾱ́σαις	τοῖς	ἀβουλήσᾱσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ἀβουλήσᾰντᾰς	τὰς	ἀβουλησᾱ́σᾱς	τὰ	ἀβουλήσᾰντᾰ
κλητική ὦ!		ἀβουλήσᾰντες		ἀβουλήσᾱσαι		ἀβουλήσᾰντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀβουλήσᾰντε	τὼ	ἀβουλησᾱ́σᾱ	τὼ	ἀβουλήσᾰντε
γεν-δοτ	τοῖν	ἀβουλήσᾰ́ντοιν	τοῖν	ἀβουλησᾱ́σαιν	τοῖν	ἀβουλησᾰ́ντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἀβουλήσας, -ασα, -αν

• μετοχή ενεργητικού αορίστου του ρήματος ἀβουλέω, ἀβουλῶ