ψῆγμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ψῆγμᾰ	τὰ	ψήγμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ψήγμᾰτος	τῶν	ψηγμᾰ́των
δοτική	τῷ	ψήγμᾰτῐ	τοῖς	ψήγμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ψῆγμᾰ	τὰ	ψήγμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ψῆγμᾰ		ψήγμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψήγμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ψηγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψῆγμα < ψήχω (βουρτσίζω, τρίβω)

Ουσιαστικό

ψῆγμα ουδέτερο

• απόξεσμα, μικρό τεμάχιο, ρίνισμα, κόνις

  ⮡  ψῆγμα χρυσοῦ

Συγγενικά

• ψῆκτρα
• ψηχρός (λεπτός), ψηρός
• ψήω-ψῶ

Πηγές

• ψῆγμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ψῆγμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.