χλαμυδηφόρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	χλαμυδηφόρος	οἱ	χλαμυδηφόροι
γενική	τοῦ	χλαμυδηφόρου	τῶν	χλαμυδηφόρων
δοτική	τῷ	χλαμυδηφόρῳ	τοῖς	χλαμυδηφόροις
αιτιατική	τὸν	χλαμυδηφόρον	τοὺς	χλαμυδηφόρους
κλητική ὦ!		χλαμυδηφόρε		χλαμυδηφόροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χλαμυδηφόρω
γεν-δοτ	τοῖν		χλαμυδηφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χλαμυδηφόρος < χλαμύδ(α) + -ο- + -φόρος

Ουσιαστικό

χλαμυδηφόρος αρσενικό

• εκείνος που φέρει χλαμύδα, ο στρατιώτης αλλά κυρίως ο ιππέας

  ※  παντᾷ κρηπῖδες, παντᾷ χλαμυδηφόροι ἄνδρες (Θεόκριτος)

Δείτε επίσης

• χλαμυδηφόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χλαμυδηφόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.