φωλίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φωλίτης	οι	φωλίτες
γενική	του	φωλίτη	των	φωλιτών
αιτιατική	τον	φωλίτη	τους	φωλίτες
κλητική		φωλίτη		φωλίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φωλίτης < φωλ(ιά) + -ίτης

Ουσιαστικό

φωλίτης αρσενικό

• (παρωχημένο) αυγό που βάζει κανείς στη φωλιά της κότας, για να γεννήσει και άλλα αυγά στο ίδιο μέρος

  ※  Φώλον έβαλες, αυγά θα μάσης. Φώλος ό, ή φώλι, τό, ή φωλίτης, ό ή πρόσφωλο, ή πρόσαυγο, το εις την φωλεάν τών ορνίθων τιθέμενον ωόν (Νικόλαος Πολίτης, Παροιμίαι - Τόμος Β΄, 1900, σελ. 618 [1])

  ※  φῶλος ἢ φωλίτης, ὁ Δ . αὖγὸ στὴ φωλιὰ τῆς κόττας γιὰ νὰ τὴν προσελκύσῃ νὰ γεννήσῃ ἐκεῖ (Σύγχρονον ορθογραφικόν-ερμηνευτικόν λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης: (καθαρευούσης-δημοτικής), Διαγόρας Εκδοτ. Οργανισμός, 1961

Συνώνυμα

• φώλος
• φώλι
• πρόσφωλο
• πρόσαυγο
• αποφώλι
• αβοφώλι
• αποφώλιο

Μεταφράσεις

    φωλίτης