φρακάρω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φρακάρω < (άμεσο δάνειο) βενετική fracar / fracàr < λατινική fragor < frango < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *bʰreg- (σπάω)

Προφορά

ΔΦΑ : /fɾaˈka.ɾo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φρα‐κά‐ρω

παρώνυμο: φρικάρω

Ρήμα

φρακάρω, πρτ.: φράκαρα/φρακάριζα, αόρ.: φράκαρα/φρακάρισα, παθ.φωνή: φρακάρομαι, π.αόρ.: φρακαρίστηκα, μτχ.π.π.: φρακαρισμένος

1. ακινητοποιούμαι και συμπιέζομαι ταυτόχρονα, στριμώχνομαι, σφηνώνω
2. (μεταφορικά) κολλάει το μυαλό μου, δεν σημειώνω πρόοδο

Παράγωγα

• φρακάρισμα
• φρακαρισμένος

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    φρακάρω

αγγλικά : jam (en), get stuck (en) γαλλικά : se bloquer (fr), se coincer (fr), s'engluer (fr)