φραγγέλωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φραγγέλωση	οι	φραγγελώσεις
γενική	της	φραγγέλωσης*	των	φραγγελώσεων
αιτιατική	τη	φραγγέλωση	τις	φραγγελώσεις
κλητική		φραγγέλωση		φραγγελώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, φραγγελώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φραγγέλωση < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα φραγγέλλωσις, φραγγελλώ(νω) + -σις > ση < (ελληνιστική κοινή) φραγγέλιον

Προφορά

ΔΦΑ : /fɾaŋˈɟe.lo.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φραγ‐γέλ‐λω‐ση

Ουσιαστικό

φραγγέλωση θηλυκό

• χτύπημα μέ φραγγέλιο, μαστίγωμα

Μεταφράσεις

    μαστίγωμα με φραγγέλιο

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)