τροχοπέδηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τροχοπέδηση	οι	τροχοπεδήσεις
γενική	της	τροχοπέδησης*	των	τροχοπεδήσεων
αιτιατική	την	τροχοπέδηση	τις	τροχοπεδήσεις
κλητική		τροχοπέδηση		τροχοπεδήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, τροχοπεδήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τροχοπέδηση < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

τροχοπέδηση θηλυκό

1. η ελάττωση της ταχύτητας του τροχού που περιστρέφεται

   σύμφωνα με το αρθ. 53 του Ν. 3452/2007, επιβάλλεται το ποδήλατο του επιβαίνοντα οδηγού να είναι κατάλληλα εφοδιασμένο με δύο συστήματα τροχοπέδησης για κάθε τροχό τα οποία θα επενεργούν άμεσα και αποτελεσμά στις αντιδράσεις του αναβάτη

2. η ελάττωση κάθε κίνησης μέχρι την ακινητοποίηση αυτής

Συνώνυμα

• φρενάρισμα
• πέδηση

Συγγενικά

• τροχοπέδη
• τροχοπεδητής
• τροχοπέδιλο
• τροχοπεδώ

Σύνθετα

• τροχοπεδιλοδρομώ
• τροχοπεδιλοδρομία

Μεταφράσεις

    τροχοπέδηση