τριήμερον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	τρῐημερο-
ονομαστική	τὸ	τριήμερον	τὰ	τριήμερᾰ
γενική	τοῦ	τριημέρου	τῶν	τριημέρων
δοτική	τῷ	τριημέρῳ	τοῖς	τριημέροις
αιτιατική	τὸ	τριήμερον	τὰ	τριήμερᾰ
κλητική ὦ!		τριήμερον		τριήμερᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τριημέρω
γεν-δοτ	τοῖν		τριημέροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τριήμερον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου τριήμερος

Ουσιαστικό

τριήμερον, -ου ουδέτερο

• το τριήμερο

Ετυμολογία 2

τριήμερον: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

τριήμερον

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του τριήμερος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του τριήμερος

Πηγές

• τριήμερος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τριήμερος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.