ταρίχευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ταρίχευση	οι	ταριχεύσεις
γενική	της	ταρίχευσης*	των	ταριχεύσεων
αιτιατική	την	ταρίχευση	τις	ταριχεύσεις
κλητική		ταρίχευση		ταριχεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ταριχεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταρίχευση < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ταρίχευ(σις) -ση

Ουσιαστικό

ταρίχευση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ταριχεύω

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ταριχεύω

Δείτε επίσης

• μουμιοποίηση

Μεταφράσεις

    ταρίχευση

γαλλικά : embaumement (fr)