ταριχεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ταριχεύω < αρχαία ελληνική ταριχεύω

Ρήμα

ταριχεύω (παθητική φωνή: ταριχεύομαι)

• (μεταβατικό) εκτελώ / πραγματοποιώ ταρίχευση

Συγγενικά

• αταρίχευτος
• ταριχευμένος
• ταρίχευση
• ταριχευτά
• ταριχευτής
• ταριχευτικός
• ταριχευτός
• ταριχεύτρια

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ταριχεύω	ταρίχευα	θα ταριχεύω	να ταριχεύω		ταριχεύοντας
β' ενικ.	ταριχεύεις	ταρίχευες	θα ταριχεύεις	να ταριχεύεις	ταρίχευε
γ' ενικ.	ταριχεύει	ταρίχευε	θα ταριχεύει	να ταριχεύει
α' πληθ.	ταριχεύουμε	ταριχεύαμε	θα ταριχεύουμε	να ταριχεύουμε
β' πληθ.	ταριχεύετε	ταριχεύατε	θα ταριχεύετε	να ταριχεύετε	ταριχεύετε
γ' πληθ.	ταριχεύουν(ε)	ταρίχευαν ταριχεύαν(ε)	θα ταριχεύουν(ε)	να ταριχεύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ταρίχευσα	θα ταριχεύσω	να ταριχεύσω		ταριχεύσει
β' ενικ.		ταρίχευσες	θα ταριχεύσεις	να ταριχεύσεις	ταρίχευσε
γ' ενικ.		ταρίχευσε	θα ταριχεύσει	να ταριχεύσει
α' πληθ.		ταριχεύσαμε	θα ταριχεύσουμε	να ταριχεύσουμε
β' πληθ.		ταριχεύσατε	θα ταριχεύσετε	να ταριχεύσετε	ταριχεύστε
γ' πληθ.		ταρίχευσαν ταριχεύσαν(ε)	θα ταριχεύσουν(ε)	να ταριχεύσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ταριχεύσει	είχα ταριχεύσει	θα έχω ταριχεύσει	να έχω ταριχεύσει
β' ενικ.	έχεις ταριχεύσει	είχες ταριχεύσει	θα έχεις ταριχεύσει	να έχεις ταριχεύσει
γ' ενικ.	έχει ταριχεύσει	είχε ταριχεύσει	θα έχει ταριχεύσει	να έχει ταριχεύσει
α' πληθ.	έχουμε ταριχεύσει	είχαμε ταριχεύσει	θα έχουμε ταριχεύσει	να έχουμε ταριχεύσει
β' πληθ.	έχετε ταριχεύσει	είχατε ταριχεύσει	θα έχετε ταριχεύσει	να έχετε ταριχεύσει
γ' πληθ.	έχουν ταριχεύσει	είχαν ταριχεύσει	θα έχουν ταριχεύσει	να έχουν ταριχεύσει

Μεταφράσεις

    ταριχεύω

αγγλικά : embalm (en) γαλλικά : embaumer (fr)