ταμιευτήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ταμιευτήριον	τὰ	ταμιευτήριᾰ
γενική	τοῦ	ταμιευτηρίου	τῶν	ταμιευτηρίων
δοτική	τῷ	ταμιευτηρίῳ	τοῖς	ταμιευτηρίοις
αιτιατική	τὸ	ταμιευτήριον	τὰ	ταμιευτήριᾰ
κλητική ὦ!		ταμιευτήριον		ταμιευτήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ταμιευτηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		ταμιευτηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταμιευτήριον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ταμιεύ(ω) + -τήριον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: ταμιευτήριο

Ουσιαστικό

ταμιευτήριον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• συνώνυμο του ταμείον

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ταμίας

Πηγές

• ταμιευτήριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.