σχαδών

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σχαδών	αἱ	σχαδόνες
γενική	τῆς	σχαδόνος	τῶν	σχαδόνων
δοτική	τῇ	σχαδόνῐ	ταῖς	σχαδόσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σχαδόνᾰ	τὰς	σχαδόνᾰς
κλητική ὦ!		σχαδών		σχαδόνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σχαδόνε
γεν-δοτ	τοῖν		σχαδόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κανών' όπως «κανών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σχαδών < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σχαδών, -όνος θηλυκό

1. (έντομο) η κάμπια της μέλισσας ή της σφήκας
2. μικρή κυψέλη όπου τρέφεται και μεγαλώνει η προνύμφη της μέλισσας
3. (στον πληθυντικό) κηρήθρα

   ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 9, 40 @scaife.perseus

   Αἱ δὲ θυρίδες καὶ αἱ τοῦ μέλιτος καὶ τῶν σχαδόνων ἀμφίστομοι· περὶ γὰρ μίαν βάσιν δύο θυρίδες εἰσίν, ὥσπερ ἡ τῶν ἀμφικυπέλλων, ἡ μὲν ἐντὸς ἡ δ’ ἐκτός.

Άλλες μορφές

• σχάδων

Πηγές

• σχαδών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σχαδών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.