συσσίτιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	συσσσῑτιο-
ονομαστική	τὸ	συσσίτιον	τὰ	συσσίτιᾰ
γενική	τοῦ	συσσιτίου	τῶν	συσσιτίων
δοτική	τῷ	συσσιτίῳ	τοῖς	συσσιτίοις
αιτιατική	τὸ	συσσίτιον	τὰ	συσσίτιᾰ
κλητική ὦ!		συσσίτιον		συσσίτιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συσσιτίω
γεν-δοτ	τοῖν		συσσιτίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

συσσίτιον < σύσσιτ(ος) < σύσ- + σίτος + -ιον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: συσσίτιο

Ουσιαστικό

συσσίτιον, -ου ουδέτερο κυρίως στον πληθυντικό συσσίτιτα

• κοινό δείπνο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις σύσσιτος, σύν και σίτος

Πηγές

• συσσίτιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συσσίτιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.