συνομολόγηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνομολόγηση	οι	συνομολογήσεις
γενική	της	συνομολόγησης*	των	συνομολογήσεων
αιτιατική	τη	συνομολόγηση	τις	συνομολογήσεις
κλητική		συνομολόγηση		συνομολογήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συνομολογήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνομολόγηση < συνομολογώ + -ση

Ουσιαστικό

συνομολόγηση θηλυκό

• (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συνομολογώ

Μεταφράσεις

    συνομολόγηση