συνετισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συνετισμός	οι	συνετισμοί
γενική	του	συνετισμού	των	συνετισμών
αιτιατική	τον	συνετισμό	τους	συνετισμούς
κλητική		συνετισμέ		συνετισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνετισμός < συνετίζω + -μός < ελληνιστική κοινή συνετίζω < αρχαία ελληνική συνετός

Ουσιαστικό

συνετισμός αρσενικό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συνετίζω

Άλλες μορφές

• συνέτιση

Δείτε επίσης

• φρονηματισμός

Μεταφράσεις

    συνετισμός

→ δείτε τη λέξη συνέτιση

Πηγές

• συνετισμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• συνετισμός - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998), λήμμα: συνετίζω