συναρμοστής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συναρμοστής	οι	συναρμοστές
γενική	του	συναρμοστή	των	συναρμοστών
αιτιατική	τον	συναρμοστή	τους	συναρμοστές
κλητική		συναρμοστή		συναρμοστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναρμοστής < ελληνιστική κοινή συναρμοστής < αρχαία ελληνική σύν + ἁρμοστής

Ουσιαστικό

συναρμοστής αρσενικό

• (σπάνιο, λόγιο) κάποιος που συναρμόζει

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συναρμόζω και αρμόζω

Δείτε επίσης

• συναρμολογητής

Μεταφράσεις

    συναρμοστής

Πηγές

• συναρμοστής - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)