συναρμολογητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συναρμολογητής	οι	συναρμολογητές
γενική	του	συναρμολογητή	των	συναρμολογητών
αιτιατική	τον	συναρμολογητή	τους	συναρμολογητές
κλητική		συναρμολογητή		συναρμολογητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναρμολογητής (μαρτυρείται από το 1885) < συναρμολογ(ώ) + -ητής

Ουσιαστικό

συναρμολογητής αρσενικό (θηλυκό: συναρμολογήτρια)

• (επάγγελμα) αυτός που συναρμολογεί

Συνώνυμα

• μονταδόρος

Μεταφράσεις

    συναρμολογητής