μονταδόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μονταδόρος	οι	μονταδόροι
γενική	του	μονταδόρου	των	μονταδόρων
αιτιατική	τον	μονταδόρο	τους	μονταδόρους
κλητική		μονταδόρε		μονταδόροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονταδόρος < μοντ(άρω) + -αδόρος

Ουσιαστικό

μονταδόρος αρσενικό

• (επάγγελμα) τεχνίτης που μοντάρει

Συνώνυμα

• συναρμολογητής

Μεταφράσεις

    μονταδόρος