συμπιεστόν

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	συμπιεστόν	τὰ	συμπιεστά
γενική	τοῦ	συμπιεστοῦ	τῶν	συμπιεστῶν
δοτική	τῷ	συμπιεστῷ	τοῖς	συμπιεστοῖς
αιτιατική	τὸ	συμπιεστόν	τὰ	συμπιεστά
κλητική ὦ!		συμπιεστόν		συμπιεστά
2η κλίση, Κατηγορία 'φυτόν' όπως «φυτόν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπιεστόν (μαρτυρείται από το 1861) ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου συμπιεστός < συμπιέζω

Ουσιαστικό

συμπιεστόν, -οῦ ουδέτερο

• (καθαρεύουσα) το συμπιεστό, η συμπιεστότητα