στύγιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	στύγιος	ἡ	στυγίᾱ & στύγιος	τὸ	στύγιον
γενική	τοῦ	στυγίου	τῆς	στυγίᾱς & στυγίου	τοῦ	στυγίου
δοτική	τῷ	στυγίῳ	τῇ	στυγίᾳ & στυγίῳ	τῷ	στυγίῳ
αιτιατική	τὸν	στύγιον	τὴν	στυγίᾱν & στύγιον	τὸ	στύγιον
κλητική ὦ!		στύγιε		στυγίᾱ & στύγιε		στύγιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	στύγιοι	αἱ	στύγιαι & στύγιοι	τὰ	στύγιᾰ
γενική	τῶν	στυγίων	τῶν	στυγίων & στυγίων	τῶν	στυγίων
δοτική	τοῖς	στυγίοις	ταῖς	στυγίαις & στυγίοις	τοῖς	στυγίοις
αιτιατική	τοὺς	στυγίους	τὰς	στυγίᾱς & στυγίους	τὰ	στύγιᾰ
κλητική ὦ!		στύγιοι		στύγιαι & στύγιοι		στύγιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	στυγίω	τὼ	στυγίᾱ & στυγίω	τὼ	στυγίω
γεν-δοτ	τοῖν	στυγίοιν	τοῖν	στυγίαιν & στυγίοιν	τοῖν	στυγίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, λιγότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'δίκαιος' όπως «δίκαιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

στύγιος < στύγ(ος) + -ιος

Επίθετο

στύγιος, -ος/-ία, -ον

1. που ανήκει ή αναφέρεται στη Στύγα, στον Κάτω Κόσμο
2. μισητός, απεχθής

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἑλένη, στίχ. 1339 (1337-1340)

   ἐπεὶ δ᾽ ἔπαυσ᾽ εἰλαπίνας | θεοῖς βροτείωι τε γένει, | Ζεὺς μειλίσσων στυγίους | Ματρὸς ὀργὰς ἐνέπει·;

   Όταν ανθρώπων και θεών | σταμάτησαν τα φαγοπότια, | για να γλυκάνει ο Δίας της Μάνας τον πικρό | θυμό, [στις Χάριτες] μιλάει.

   Μετάφραση (2006): Τάσος Ρούσσος, Αθήνα: ΟΕΔΒ @greek‑language.gr

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Μήδεια, στίχ. 195 (195-198)

   στυγίους δὲ βροτῶν οὐδεὶς λύπας | ηὕρετο μούσῃ καὶ πολυχόρδοις | ᾠδαῖς παύειν, ἐξ ὧν θάνατοι | δειναί τε τύχαι σφάλλουσι δόμους.

   όμως κανείς δεν ηύρε πώς να παύουν | με τις μουσικές και τα πολύχορδα τραγούδια | οι μαύρες πίκρες των ανθρώπων, | που φέρνουν θάνατο και συμφορές που κλείνουν σπίτια.

   Μετάφραση (2012): Θ. Κ. Στεφανόπουλος, Αθήνα: Κίχλη @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις στύγος και στυγέω

Πηγές

• στύγιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στύγιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.