σταγός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σταγός	οι	σταγοί
γενική	του	σταγού	των	σταγών
αιτιατική	τον	σταγό	τους	σταγούς
κλητική		σταγέ		σταγοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταγός < σιταγωγός < αρχαία ελληνική σῑτᾰγωγός < σῖτος + ἄγω

Ουσιαστικό

σταγός αρσενικό

• (ιδιωματικό) (παρωχημένο) άλλη μορφή του σιταγωγός

  ※  Ἡ λέξις εἶναι ἑλληνική, σταγός, ἀπαντῶσα σήμερον ἐν Εὐβοίᾳ καὶ σημαίνουσα σωρὸν θημωνιῶν καὶ τὸ μέρος τοῦ ἁλωνίου, ἔνθα αἱ θημωνίαι τοποθετοῦνται, καθ’ ἃ πρὸ ἐτῶν ἀνεκοίνωσα ἐν τῇ Ἐπιστημονικῇ Ἑταιρείᾳ Ἀθηνῶν. Ἐτυμολογικῶς πιθανῶς ἡ λέξις ἀνακτέα εἰς τὴν “σιταγωγός”, κατ’ ἀνομοίωσιν δὲ “σταγός”.» (Ιωάννης Βογιατζίδης, «Το Χρονικόν των Μετεώρων, Ιστορική ανάλυσις και ερμηνεία», Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, 2 (1925) 162.)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις σιτάρι, σίτος και άγω

Μεταφράσεις

    σταγός

→ δείτε τη λέξη σιταγωγός