σπιθάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σπιθάρι	τα	σπιθάρια
γενική	του	σπιθαριού	των	σπιθαριών
αιτιατική	το	σπιθάρι	τα	σπιθάρια
κλητική		σπιθάρι		σπιθάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπιθάρι < πίθος• Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Προφορά

ΔΦΑ : /spiˈθa.ɾi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπι‐θά‐ρι

Ουσιαστικό

σπιθάρι ουδέτερο

• (γεωλογία) κοίλωμα σε βράχο από το οποίο εξάγεται ο αφρίτης

Συγγενικά

• Σπιθάρι (τοπωνύμιο)

Μεταφράσεις

    σπιθάρι

Πηγές

• Λαογραφία: Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, 1909, σελ. 636.