σπαρτάρισμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σπαρτάρισμα	τα	σπαρταρίσματα
γενική	του	σπαρταρίσματος	των	σπαρταρισμάτων
αιτιατική	το	σπαρτάρισμα	τα	σπαρταρίσματα
κλητική		σπαρτάρισμα		σπαρταρίσματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπαρτάρισμα < σπαρταρίζω + -μα < σπαρταρώ < αρχαία ελληνική ἀσπαίρω (με επίδραση της λέξης λαχταρώ) < ἀ- + σπαίρω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *spʰer- (τινάζομαι, πηδώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /spaɾˈta.ɾi.zma/

Ουσιαστικό

σπαρτάρισμα ουδέτερο

• το αποτέλεσμα του σπαρταρώ

Μεταφράσεις

    σπαρτάρισμα