σκοτοδότης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σκοτοδότης	οι	σκοτοδότες
γενική	του	σκοτοδότη	των	σκοτοδοτών
αιτιατική	τον	σκοτοδότη	τους	σκοτοδότες
κλητική		σκοτοδότη		σκοτοδότες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκοτοδότης < μεσαιωνική ελληνική σκοτοδότης αρχαία ελληνική σκότος + δίδωμι

Ουσιαστικό

σκοτοδότης αρσενικό

• (σπάνιο, λόγιο) κάποιος που φέρνει το σκοτάδι ή (μεταφορικά) τον θάνατο

Αντώνυμα

• φωτοδότης

Μεταφράσεις

    σκοτοδότης