σκολιότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σκολιότης	αἱ	σκολιότητες
γενική	τῆς	σκολιότητος	τῶν	σκολιοτήτων
δοτική	τῇ	σκολιότητῐ	ταῖς	σκολιότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σκολιότητᾰ	τὰς	σκολιότητᾰς
κλητική ὦ!		σκολιότης		σκολιότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκολιότητε
γεν-δοτ	τοῖν		σκολιοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκολιότης, ήδη τον 5ο αιώνα στον Ιπποκράτη < σκολιό(ς) + -της

Ουσιαστικό

σκολιότης, -ητος θηλυκό

1. σκολιότητα, κυρτότητα, καμπυλότητα
2. ανισότητα
3. (ελληνιστική σημασία)
   1. (μεταφορικά, για ανθρώπους) δυστροπία, απάτη, δόλος
   2. λοξή πορεία, η ελικοειδής στροφή ποταμού (στον πληθυντικό σκολιότητες)

Πηγές

• σκολιότης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκολιότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.