σκανδάληθρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σκανδάληθρον	τὰ	σκανδάληθρᾰ
γενική	τοῦ	σκανδαλήθρου	τῶν	σκανδαλήθρων
δοτική	τῷ	σκανδαλήθρῳ	τοῖς	σκανδαλήθροις
αιτιατική	τὸ	σκανδάληθρον	τὰ	σκανδάληθρᾰ
κλητική ὦ!		σκανδάληθρον		σκανδάληθρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκανδαλήθρω
γεν-δοτ	τοῖν		σκανδαλήθροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκανδάληθρον < σκάνδαλον + -θρον

Ουσιαστικό

σκανδάληθρον, -ου ουδέτερο

1. η σκανδάλη της παγίδας για το πιάσιμο των ζώων
2. (μεταφορικά) δημιουργία παγίδων σε έναν διάλογο με διάφορα επιχειρήματα

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνῆς, στίχ. 687 @scaife.perseus

   κᾆτʼ ἀνελκύσας ἐρωτᾷ σκανδάληθρʼ ἱστὰς ἐπῶν

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη σκάνδαλον

Πηγές

• σκανδάληθρον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκανδάληθρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.