σάββατον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σάββατον	τὰ	σάββατᾰ
γενική	τοῦ	σαββάτου	τῶν	σαββάτων
δοτική	τῷ	σαββάτῳ	τοῖς	σάββατσι
αιτιατική	τὸ	σάββατον	τὰ	σάββατᾰ
κλητική ὦ!		σάββατον		σάββατᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σαββάτω
γεν-δοτ	τοῖν		σαββάτοιν
Η δοτική πληθυντικού κατά την 3η κλίση
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σάββατον < (άμεσο δάνειο) εβραϊκή שבת (šabbāṯ, σταματώ να εργάζομαι, σταματώ)

Ουσιαστικό

σάββατον ή Σάββατον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή , ημέρα) το Σάββατο, η έβδομη ημέρα της εβδομάδας σύμφωνα με την Αγία Γραφή

Πηγές

• Σάββατον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Σάββατον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• σάββατον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

αρχαία ελληνικά