ροϊκότητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ροϊκότητα	οι	ροϊκότητες
γενική	της	ροϊκότητας	των	ροϊκοτήτων
αιτιατική	τη	ροϊκότητα	τις	ροϊκότητες
κλητική		ροϊκότητα		ροϊκότητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ροϊκότητα < ροϊκός + -ότητα

ροϊκότητα θηλυκό

(νεολογισμός) (λόγιο) η ιδιότητα του ροϊκού, η ιδιότητα ή η ικανότητα που έχει κάποιος ή κάτι να ρέει (κυριολεκτικά ή μεταφορικά)
Είναι ακριβώς η εξισορρόπηση της συγκίνησης του ποιητικού υποκειμένου χάρη στα μέσα του «ποιητή γεωμέτρη» –ύψιστο ιδανικό της ποιητικής θεωρίας του Ελύτη–, η οποία δημιουργεί μια αίσθηση ροϊκότητας και ανακύκλησης. (Ευριπίδης Γαραντούδης, Το ερωτικό μπεστ-σέλερ της ελληνικής μοντέρνας ποίησης: το Μονόγραμμα του Ελύτη και η πρόσληψή του)

ροϊκότητα