ρητίνευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρητίνευση	οι	ρητινεύσεις
γενική	της	ρητίνευσης*	των	ρητινεύσεων
αιτιατική	τη	ρητίνευση	τις	ρητινεύσεις
κλητική		ρητίνευση		ρητινεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ρητινεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρητίνευση < ρητινεύω + -ση

Ουσιαστικό

ρητίνευση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ρητινεύω, η συλλογή ρητίνης

Μεταφράσεις

    ρητίνευση