ρεμούλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρεμούλα	οι	ρεμούλες
γενική	της	ρεμούλας		—
αιτιατική	τη	ρεμούλα	τις	ρεμούλες
κλητική		ρεμούλα		ρεμούλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρεμούλα < ίσως (άμεσο δάνειο) ιταλική rimula (μικρό σχίσιμο, ρήγμα) ή < αλβανική rrëmujë (αναστάτωση, αταξία, σύγχυση, λάφυρο από πειρατεία, κλοπιμαίο)

Ουσιαστικό

ρεμούλα θηλυκό

• (διαφθορά, λαϊκότροπο, προφορικό) η οικονομική απάτη

  ⮡  Ο υπουργός τάδε έκανε χοντρή ρεμούλα.

Δείτε επίσης

• κομπίνα
• λοβιτούρα

Μεταφράσεις

    ρεμούλα

γαλλικά : pillage (fr), rapine (fr)