ρεμούλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρεμούλα	οι	ρεμούλες
γενική	της	ρεμούλας		—
αιτιατική	τη	ρεμούλα	τις	ρεμούλες
κλητική		ρεμούλα		ρεμούλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρεμούλα < (άμεσο δάνειο) ιταλική rimula < λατινική rimula (ή < αλβανικά remuj: κάνω χαμό, δημιουργώ αναστάτωση)

Ουσιαστικό

ρεμούλα θηλυκό

• (διαφθορά, λαϊκότροπο, προφορικό) η οικονομική απάτη

  ο υπουργός τάδε έκανε χοντρή ρεμούλα

Μεταφράσεις

    ρεμούλα

γαλλικά : pillage (fr), rapine (fr)