ραβδούχος

Ελληνικά (el)

πτώσεις  ↓	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ραβδούχος	οι	ραβδούχοι
γενική	του	ραβδούχου	των	ραβδούχων
αιτιατική	τον	ραβδούχο	τους	ραβδούχους
κλητική		ραβδούχε		ραβδούχοι
Παράρτημα

Ετυμολογία

ραβδούχος < αρχαία ελληνική ῥαβδοῦχος < ῥάβδος + -οῦχος (< ἔχω)

Ουσιαστικό

ραβδούχος αρσενικό

• αυτός που κρατά ράβδο ως όπλο για την τήρηση της τάξης

Μεταφράσεις

    ραβδούχος