πρόχοος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πρόχοος > πρόχους	αἱ	πρόχοοι   > πρόχοι
γενική	τῆς	προχόου > πρόχου	τῶν	προχόων > πρόχων
δοτική	τῇ	προχόῳ   > πρόχῳ	ταῖς	προχόοις > πρόχοις
αιτιατική	τὴν	πρόχοον > πρόχουν	τὰς	προχόους > πρόχους
κλητική ὦ!		πρόχοε   > πρόχου		πρόχοοι   > πρόχοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προχόω   > πρόχω
γεν-δοτ	τοῖν		προχόοιν > πρόχοιν
2η κλίση, ομάδα 'περίπλοος περίπλους', Κατηγορία 'περίπλοος' όπως «περίπλοος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόχοος, ήδη στη μυκηναϊκή 𐀡𐀫𐀒𐀸 (po-ro-ko-we *πρό-χοϜες) < πρό- + -χοος, μεταπτωτική βαθμίδα θέματος που συναντάμε και στο χέω (χύνω)

Ουσιαστικό

πρόχοος θηλυκό

• (κεραμική) η πρόχους

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : πρόχους
• προχόη

Συγγενικά

• προχοά
• προχέω & σύνθετα
• προχοΐδιον
• προχοΐς

Πηγές

• πρόχοος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρόχοος, πρόχους - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.