προσηλύτιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προσηλύτιση	οι	προσηλυτίσεις
γενική	της	προσηλύτισης*	των	προσηλυτίσεων
αιτιατική	την	προσηλύτιση	τις	προσηλυτίσεις
κλητική		προσηλύτιση		προσηλυτίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προσηλυτίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσηλύτιση (μαρτυρείται από το 1879)< προσηλυτίζω

Ουσιαστικό

προσηλύτιση θηλυκό

• (λόγιο) η ενέργεια ή η διαδικασία του προσηλυτισμού

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη προσηλυτίζω

Μεταφράσεις

    προσηλύτιση

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
• προσηλύτιση - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)