πλήσας

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	πλήσᾱς	ἡ	πλήσᾱσᾰ	τὸ	πλῆσᾰν
γενική	τοῦ	πλήσᾰντος	τῆς	πλησᾱ́σης	τοῦ	πλήσᾰντος
δοτική	τῷ	πλήσᾰντῐ	τῇ	πλησᾱ́σῃ	τῷ	πλήσᾰντῐ
αιτιατική	τὸν	πλήσᾰντᾰ	τὴν	πλήσᾱσᾰν	τὸ	πλῆσᾰν
κλητική ὦ!		πλήσᾱς		πλήσᾱσᾰ		πλῆσᾰν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	πλήσᾰντες	αἱ	πλήσᾱσαι	τὰ	πλήσᾰντᾰ
γενική	τῶν	πλησᾰ́ντων	τῶν	πλησᾱσῶν	τῶν	πλησᾰ́ντων
δοτική	τοῖς	πλήσᾱσῐ(ν)	ταῖς	πλησᾱ́σαις	τοῖς	πλήσᾱσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	πλήσᾰντᾰς	τὰς	πλησᾱ́σᾱς	τὰ	πλήσᾰντᾰ
κλητική ὦ!		πλήσᾰντες		πλήσᾱσαι		πλήσᾰντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πλήσᾰντε	τὼ	πλησᾱ́σᾱ	τὼ	πλήσᾰντε
γεν-δοτ	τοῖν	πλήσᾰ́ντοιν	τοῖν	πλησᾱ́σαιν	τοῖν	πλησᾰ́ντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Επίθετο

πλήσας, -ασα, -αν

• μετοχή ενεργητικού αορίστου (ἔπλησα) του ρήματος πίμπλημι