πηλίκος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική		πηλίκος		πηλίκη		πηλίκον
γενική		πηλίκου		πηλίκης		πηλίκου
δοτική		πηλίκῳ		πηλίκῃ		πηλίκῳ
αιτιατική		πηλίκον		πηλίκην		πηλίκον
κλητική ὦ!		—		—		—
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική		πηλίκοι		πηλίκαι		πηλίκᾰ
γενική		πηλίκων		πηλίκων		πηλίκων
δοτική		πηλίκοις		πηλίκαις		πηλίκοις
αιτιατική		πηλίκους		πηλίκᾱς		πηλίκᾰ
κλητική ὦ!		—		—		—
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ		πηλίκω		πηλίκᾱ		πηλίκω
γεν-δοτ		πηλίκοιν		πηλίκαιν		πηλίκοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' - Παράρτημα#Αντωνυμίες

Ετυμολογία

πηλίκος < π(ο)- (όπως και στο πόθεν) + ἡλίκος

Αντωνυμία

πηλίκος, -η, -ον

1. (ερωτηματική αντωνυμία) πόσο μεγάλος;
2. (ερωτηματική αντωνυμία) ποιας ηλικίας;
3. (αόριστη αντωνυμία) κάποιας ηλικίας

Δείτε επίσης

• ἡλίκος
• τηλίκος
• νέα ελληνική: πηλίκο

Πηγές

• πηλίκος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πηλίκος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.