περιουσιασμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	περιουσιασμός	οἱ	περιουσιασμοί
γενική	τοῦ	περιουσιασμοῦ	τῶν	περιουσιασμῶν
δοτική	τῷ	περιουσιασμῷ	τοῖς	περιουσιασμοῖς
αιτιατική	τὸν	περιουσιασμόν	τοὺς	περιουσιασμούς
κλητική ὦ!		περιουσιασμέ		περιουσιασμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περιουσιασμώ
γεν-δοτ	τοῖν		περιουσιασμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περιουσιασμός < περιουσιάζω + -μός

Ουσιαστικό

περιουσιασμός αρσενικό

1. (ελληνιστική κοινή) πλήθος
2. (ελληνιστική κοινή) περιουσία, πλούτος
3. (ελληνιστική κοινή) κατοχή, κτήση

Πηγές

• περιουσιασμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.