παρακώλυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παρακώλυση	οι	παρακωλύσεις
γενική	της	παρακώλυσης*	των	παρακωλύσεων
αιτιατική	την	παρακώλυση	τις	παρακωλύσεις
κλητική		παρακώλυση		παρακωλύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παρακωλύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρακώλυση < παρακωλύω + -ση

Ουσιαστικό

παρακώλυση θηλυκό

• η ενέργεια του παρακωλύω, η παρεμπόδιση

Μεταφράσεις

    παρακώλυση

αγγλικά : obstruction (en)