παρακωλύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

παρακωλύω < παρα- + κωλύω

Ρήμα

παρακωλύω

• παρεμποδίζω

Συγγενικά

• παρακώλυση

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	παρακωλύω	παρακώλυα	θα παρακωλύω	να παρακωλύω		παρακωλύοντας
β' ενικ.	παρακωλύεις	παρακώλυες	θα παρακωλύεις	να παρακωλύεις	παρακώλυε
γ' ενικ.	παρακωλύει	παρακώλυε	θα παρακωλύει	να παρακωλύει
α' πληθ.	παρακωλύουμε	παρακωλύαμε	θα παρακωλύουμε	να παρακωλύουμε
β' πληθ.	παρακωλύετε	παρακωλύατε	θα παρακωλύετε	να παρακωλύετε	παρακωλύετε
γ' πληθ.	παρακωλύουν(ε)	παρακώλυαν παρακωλύαν(ε)	θα παρακωλύουν(ε)	να παρακωλύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		παρακώλυσα	θα παρακωλύσω	να παρακωλύσω		παρακωλύσει
β' ενικ.		παρακώλυσες	θα παρακωλύσεις	να παρακωλύσεις	παρακώλυσε
γ' ενικ.		παρακώλυσε	θα παρακωλύσει	να παρακωλύσει
α' πληθ.		παρακωλύσαμε	θα παρακωλύσουμε	να παρακωλύσουμε
β' πληθ.		παρακωλύσατε	θα παρακωλύσετε	να παρακωλύσετε	παρακωλύστε
γ' πληθ.		παρακώλυσαν παρακωλύσαν(ε)	θα παρακωλύσουν(ε)	να παρακωλύσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω παρακωλύσει	είχα παρακωλύσει	θα έχω παρακωλύσει	να έχω παρακωλύσει
β' ενικ.	έχεις παρακωλύσει	είχες παρακωλύσει	θα έχεις παρακωλύσει	να έχεις παρακωλύσει
γ' ενικ.	έχει παρακωλύσει	είχε παρακωλύσει	θα έχει παρακωλύσει	να έχει παρακωλύσει
α' πληθ.	έχουμε παρακωλύσει	είχαμε παρακωλύσει	θα έχουμε παρακωλύσει	να έχουμε παρακωλύσει
β' πληθ.	έχετε παρακωλύσει	είχατε παρακωλύσει	θα έχετε παρακωλύσει	να έχετε παρακωλύσει
γ' πληθ.	έχουν παρακωλύσει	είχαν παρακωλύσει	θα έχουν παρακωλύσει	να έχουν παρακωλύσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	παρακωλύομαι	παρακωλυόμουν(α)	θα παρακωλύομαι	να παρακωλύομαι		παρακωλυόμενος
β' ενικ.	παρακωλύεσαι	παρακωλυόσουν(α)	θα παρακωλύεσαι	να παρακωλύεσαι	(παρακωλύου)
γ' ενικ.	παρακωλύεται	παρακωλυόταν(ε)	θα παρακωλύεται	να παρακωλύεται
α' πληθ.	παρακωλυόμαστε	παρακωλυόμαστε παρακωλυόμασταν	θα παρακωλυόμαστε	να παρακωλυόμαστε
β' πληθ.	παρακωλύεστε	παρακωλυόσαστε παρακωλυόσασταν	θα παρακωλύεστε	να παρακωλύεστε	(παρακωλύεστε)
γ' πληθ.	παρακωλύονται	παρακωλύονταν παρακωλυόντουσαν	θα παρακωλύονται	να παρακωλύονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		παρακωλύθηκα	θα παρακωλυθώ	να παρακωλυθώ		παρακωλυθεί
β' ενικ.		παρακωλύθηκες	θα παρακωλυθείς	να παρακωλυθείς	παρακωλύσου
γ' ενικ.		παρακωλύθηκε	θα παρακωλυθεί	να παρακωλυθεί
α' πληθ.		παρακωλυθήκαμε	θα παρακωλυθούμε	να παρακωλυθούμε
β' πληθ.		παρακωλυθήκατε	θα παρακωλυθείτε	να παρακωλυθείτε	παρακωλυθείτε
γ' πληθ.		παρακωλύθηκαν παρακωλυθήκαν(ε)	θα παρακωλυθούν(ε)	να παρακωλυθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω παρακωλυθεί	είχα παρακωλυθεί	θα έχω παρακωλυθεί	να έχω παρακωλυθεί		παρακωλυμένος
β' ενικ.	έχεις παρακωλυθεί	είχες παρακωλυθεί	θα έχεις παρακωλυθεί	να έχεις παρακωλυθεί
γ' ενικ.	έχει παρακωλυθεί	είχε παρακωλυθεί	θα έχει παρακωλυθεί	να έχει παρακωλυθεί
α' πληθ.	έχουμε παρακωλυθεί	είχαμε παρακωλυθεί	θα έχουμε παρακωλυθεί	να έχουμε παρακωλυθεί
β' πληθ.	έχετε παρακωλυθεί	είχατε παρακωλυθεί	θα έχετε παρακωλυθεί	να έχετε παρακωλυθεί
γ' πληθ.	έχουν παρακωλυθεί	είχαν παρακωλυθεί	θα έχουν παρακωλυθεί	να έχουν παρακωλυθεί

Μεταφράσεις

    παρακωλύω

αγγλικά : hinder (en), withhold (en)· λαϊκότροπο: stymie (en) γαλλικά : entraver (fr), faire (fr) obstacle (fr) à, retenir (fr) γερμανικά : hindern (de) πολωνικά : wstrzymuję (pl), zatrzymuję (pl)